139. Sunnudagssigling til Macon

 Frá litlu höfninni í Macon 

Við fórum frá Chalon Sur Saone kl. 0855 um morguninn 20. apríl á afmælisdegi Gunna bróður.  Þótt vindu væri aðeins 3 vindstig af SV og 19°C hiti fanst okkur vera frekar kuldalegt í lofti, enda gekk hann á með skúrum. Við settum stefnuna áfram niður Saone fljótið, eftir fría legu í Chalon, enda tókst okkur aldrei að ná neinu sambandi við hafnarvörð. Leiðin liggur fyrir eynna De La Benne La Faux, sem stór hluti borgarinnar stendur á og nú tóku við sveitahéruðin á bæði borð, með einstaka smáþorpum inn á milli. Þegar hér var komið sögu var orðið gisnara má milli slússa vegna lítils hallamunar í landinu, enda breiðir fljótið nokkuð úr sér þarna. En þegar við komum að fyrstu slússunni kom svolítið sérstakt upp á teninginn, sem við höfðum ekki lent í áður. Ég var búinn að sjá í leiðsögubókinni að þar stendur með rauðu letri og í svörtum ramma að "þegar mikil flóð eru í ánni er slússan lokuð og bátum ætlað að fara yfir flóðgáttirnar", en þær stjórna vatnshæðinni í ánum ásamt slússunum. Þegar við komum nú að slússu D´Ormes var ástandið þannig að slússan var lokuð og bátaumferð beint yfir flóðgáttina. Í fyrsta lagi ætlaði ég ekki að trúa því að svona mikið flóð væri í ánni, enda þekktum við hana ekki í eðlilegri stöðu og í öðru lagi var ég hálf nervös við að beina bátnum á flóðgáttina til að fara yfir hana því þetta var svo óvenjulegt. En í raun var þetta ekkert mál og ferðinni haldið áfram. Skömmu síðar fórum við framhjá borginni Tournus og síðan ármótum La Seille þar sem hún rennur inn í Saone. Kl. 1220 komum við svo að yachthöfninni í Macon, sem er um 2 km. norðan við miðbæinn, grafinn inn í vesturbakka fljótsins. Fikruðum við okkur inn í höfnina framhjá nokkrum kanoum í róðraræfingum og fundum bráðlega góða bryggju þar sem við lögðumst svo að. Ekki er hægt að segja að veðrið væri spennandi þennan sunnudag, sunnanátt með skúrum og ekki nema 17°C hiti.

Eftir að vera búin að ganga frá landfestum náði ég sambandi við Hafna og fékk aðgang að snyrtingum og sturtum sem var ákveðið að nota þegar við kæmum úr gönguferð í bæinn.

Við gengum niður með vesturbakka fljótsins þess 2. km. leið inn í miðbæ Macon, en leiðin liggur í gegnum fallegan garð þar sem cyprustré voru farin að skarta sínum fagurlitu blómum. Fáir voru að ferli vegna kalsans í veðrinu, en þegar við komum í miðbæinn fundum við þokkalegann veitingastað þar sem við settumst við árbakkann og fengum okkur hressingu. Síðan var gengið um bæinn en lítið var um að vera þennan sunnudag, í raun varla kjaft að sjá í göngugötunum þannig að við létum okkur hafa það að rölta aftur um borð og slappa af um kvöldið.