Sporin geta hrætt.

Það var einusinni sem varðskipið Óðinn lá í höfn á Ísafirði að einn af yngri hásetunum fór á kvennafar og svaf hjá stelpu uppi í bænum. Þegar hann var að fara aftur um borð um nóttina þá lá eitt reiðhjól vel við gripdeild á leið hans, svo hann tók það traustataki og hjólaði á því um borð.

Þegar þangað var komið sá hann að hann hafði skilið eftir sig með hjólinu greinileg för í nýfallinn snjóinn svo auðvelt var að rekja förin til varðskipsins. Það gekk ekki og því tók hann það ráð, að fá sér strákúst og hjóla með hann, eftir förunum, alla leið til baka þar sem hann tók hjólið. Síðan gekk hann aftuábak alla leið um um borð og sópaði förunum í burtu með strákústinum. Ekki fylgir sögunni hvað þeir héldu, sem sáu sópförin í snjónum frá hjólinu, sem var komið á sinn stað, alla leið að skipshlið Óðins.

Röktu sporin í snjónum