Baráttan fyrir lífinu

 

 "Klukkan mun hafa verið um hálf þrjú síðdegis á laugardag þegar Mummi fékk á sig mikið brot. Skipstjórinn var í brú, tveir menn voru á framþilfari við spilið og einn í ganginum undir stýrishúsinu stb. megin. Hinir tveir voru niðri í lúkar. Skyndilega kom brot á bátinn og hann lagðist á hliðina. Enginn tími gafst til að losa gúmmíbát eða ná í björgunarvesti. Allir skipverjar að matsveininum undanskyldum komust upp á hlið stýrishússin þar sem báturinn maraði í hálfu kafi. Þrem mínútum eftir að brotið kom á bátinn var hann sokkinn og mennirnir svamlandi í sjónum. Þeir voru fimm en einn hvarf strax og þeir voru komnir í sjóinn og annar skömmu síðar beint fyrir augunum á þeim þrem sem eftir voru. Þeir voru búnir að svamla 10 til 15 mín. í sjónum þegar bjarghring skýtur skyndilega upp og þeir ná honum en þá aðeins tveir eftir og orðið óskaplega kalt. Skyndilega sáu þeir kistu sem skotið hafði upp en nú magnaðist spenna því að um tvær gat verið að ræða kistu utanum björgunarbátinn eða matarkistu. Létti þeirra verður ekki með orðum lýst þegar þeir komust að því að þetta var kistan með björgunarbátnum. Þeir voru orðnir mjög þrekaðir þegar þeir náðu til bátsins. Erfitt reyndist að draga línuna út og næstum ógjörningur að kippa það fast í að báturinn blési upp. En það tókst og fyrir ofurmannlegt harðfylgi tókst þeim að brölta upp í bátinn í stormi og stórsjó hálf dauðir úr vosbúð eftir hálftíma volk í sjónum. Á næstu 29 tímum sem þeir voru að hrekjast um sjóinn, suður með Vestfjörðum og á haf út undan Breiðafirði telst þeim til að bátnum hafi hvolft undir þeim 5 til 6 sinnum og alltaf tókst þeim að rétta hann við aftur. Þeir voru búnir að sjá flugvélina tvisvar fara framhjá og skjóta blysum án þess að áhöfnin sæi þau, en í þriðja sinn sem vélin sást koma sá áhöfnin neyðarblysin frá björgunarbátnum.