168. MY LILJA BEN er brunnin

  

Svona var MY LILJA BEN

Föstudaginn 13. febrúar s.l. fékk ég upphringingu frá Ítalíu þar sem mér var tilkynnt að þriðjudagskvöldið 10. febrúar hafi komið upp eldur í geymslusvæðinu þar sem við vorum með MY Lilju Ben í vetrargeymslu og að hún hefði brunnið til ónýtis ásamt 21 öðrum bát. Þetta var reiðarslag og gerðum við tafarlaust ráðstafanir til að fara til Reggio Calabria á Ítalíu þar sem vetrargeymslan er, til fundar við ráðamenn þar. Erum við komin til baka úr þeirri ferð, en hún snérist ekki síst um að koma þeim málum í formlegt ferli sem snúa að tryggingum og bótum fyrir efnislega tjónið, en það tilfinningalega verður ekki bætt eins og flestir vita.

Síðasti pistill nr. 167 fjallaði um komuna til Genoa um vorið í fyrra. Þaðan sigldum við svo áfram til La Spezia og Livorno, þar sem við heimsóttum Pisa, og svo til Piombino, þar sem við settum Lilju Ben í geymslu meðan við fórum í sumarfrí heim. Eftir sumarfrí sigldum við svo út í eyjuna Elbu sem er undan vesturströnd Ítalíu. Síðan var haldið áfram suður með Ítalíu til Castiglione Della Pescaia, Riva di Traiano, Anzio, Terracina, Baia, Annunziata þar sem við skoðuðum Pompey, og svo til Capri. Áfram var haldið til Amalfi, Salerno, Agropoli, Tropea og að lokum til Scilla þar sem við kynntumst góðu fólki Ástu Guðjónsdóttur og hennar manni Arena Clemente, sem rekur höfnina í Scilla ásamt öðrum í fjölskyldu sinni. Svo skemmtilega vildi til að í heimsókn hjá þeim voru foreldrar Ástu þau Hildur og Guðjón. Scilla er rétt norðan við Reggio Calabria, sem er syðst og á blátánni á Ítalíu, og fengum við þar vetrargeymslu fyrir Liju Ben í stórri og lokaðri geymslustöð fyrir skemmtibáta og var meiningin að koma aftur 10. apríl og halda siglingum áfram. En þá fór sem fór.

Með okkur sigldu frá Genoa til Piombino dóttir okkar Ragnhildur og hennar maður Hjálmar Jónsson. Þaðan um síðsumarið og til Anzio sigldu með okkur Lonnie og Örn Egilsson en frá Terracina og alla leið til Scilla voru með okkur systir mín Margrét og hennar maður Sigurður Eyjólfsson.

Ég byrjaði fyrsta pistilinn um þessar siglingasögur með að segja að "tvisvar verður gamall maður barn" með því að láta eftir sér að láta spennandi drauma æskunnar rætast. Við Frú Lilja Ben erum líka sammála um það að sá tími sem við áttum í "Siglingum um sjó og sund með LILJU BEN" var stórkostlegt ævintýri með sífellt nýrri og breyttri upplifun í þeirri fjölbreytni sem nýir staðir gefa. Allt tekur hins vegar enda í einhverri mynd þegar klippt er á þá kjölrák sem ekki mun rista mark sitt á sjóinn meir.

Ég hef skrifað pistla um hvern siglingalegg frá því að við byrjuðum og átti ég eftir að skrifa um 16 siglingaleggi nú þegar bruninn varð. Má vera að ég skrifi þá síðar þegar eftirsjáin verður orðin mildari en nú er. En áfram verða birtar hér ýmsar hugleiðingar og minningarbrot frá liðnum tíma eftir því sem hugur getur leitað til.

Svona er MY LILJA BEN

 

Athugasemdir

[Svava Tyrfingsdóttir (IP-tala skráð) 6.3.2009 kl. 08:15]

Mikið er leiðinlegt að lesa þetta. Mig skortir orð.

Vonandi fáið þið hana að fullu bætta.

Kveðja

Svava

['Omar Karlsson (IP-tala skráð) 6.3.2009 kl. 08:40]

Samrhyggist ykkur með þessi endalok snekkjunar og vona að þið fáið eigna tjónið bætt þó ekki sé hægt að bæta tilfinnigatjón þá verður þegar frá líður hægt að ylja sér við minningarnar úr ferðunum

[Páll Geirdal (IP-tala skráð) 6.3.2009 kl. 09:36]

Mikil skelfing er að heyra þetta, einsog þetta var fallegur bátur

kv

Páll Geirdal

[Lárus Petersen (IP-tala skráð) 6.3.2009 kl. 09:46]

Þetta er alveg hræðileg sýn og samhryggjumst við ykkur innilega, og erum við um leið þakklát fyrir að hafa náð að sigla með ykkur í Hollandi á sínum tíma og eiga þær minningar og myndir. Nú svo var tilhlökkunin orðin mikil hjá okkur öllum að koma og sigla með ykkur um páskana.  

En hver veit nema það verði bara seinna á Lilju Ben II....??

Bkv

Lalli, Sigrún og strákarnir

[Guðjón H Finnbogason, 16.3.2009 kl. 22:45]

Ég tek undir orð Ómars Karlssonar þetta er endir sem enginn vill að komi.Hafðu þökk fyrir skemmtilega pistla hingað til.