165. Portosole, San Remo

 Fyrir nesið framundan og svo San Remo 

Portosole í San Remo er með glæsilegri höfnum sem komið er í þannig að sá draslaragangur og óreiða sem er dæmigerð fyrir Ítalíu sést ekki innan hafnarinnar, en blasir við um leið og komið er útfyrir hana. Með allri höfninni, innan girðingar, eru raðir af þjónustufyrirtækjum s.s. veitingastöðum, verslunum, þvottahúsum, böðum og viðgerðarverkstæðum. Allt er stílhreint og þrifalegt, hvergi hrukku eða kusk að sjá. Meðfram bryggjunum er kanntur þar sem liggja stígar og með þeim óaðfinnanlega klippt trjáhekk með litlum "básum" inn í þar sem ruslagámar standa í felum bakvið trjáhekkið. Út frá þessum kannti koma svo bryggjurnar sem eru tandurhreinar og á þeim tengikassar fyrir vatn og rafmagn, í þráðbeinum röðum. Í tengikössunum lýsa svo þægileg "footlight" sem skína á bryggjudekkið og trufla ekki augun.

Við vorum búin að ákveða tveggja nátta stopp þarna og notuðum tímann m.a. til að skoða bæinn að venju, þvo þvotta og njóta blíðunnar sem var hvern dag. Sænsku hjónin sem við kynntumst á komudeginum voru hins vegar aðeins eina nótt og ætluðu strax áfram til Genoa í næsta áfanga, eins og reyndar við ráðgerðum, en einum degi seinna.

Við urðum strax vör við muninn á Ítalíu og Frakklandi þegar við fórum í fyrstu gönguna í bæinn. Á Ítalíu virkar allt spennuþrungnara, ruglingslegra og subbulegra  en við áttum að venjast og þótt ég hefði komið til Ítalíu áður kom munurinn mér á óvart. Sá ég fljótt að frú Lilju Ben leist lítið á bæinn. Það var um km. spotti frá legunni okkar í Portosole í miðbæinn, svo þetta var ekki löng ganga. En um leið og við komum út af hafnarsvæðinu vorum við komin í Ítalska umferðarkaos. Fyrst gengum við ofan við baðströndina sem skilur að snekkjuhöfnina og bæjarhöfnina og þar sem við gengum aftan og ofan við veitingahúsin sem eru með baðströndinni horfðum við niður á "óæðri enda" þeirra þ.e. bakhliðina og ofan á þakið og það var ekki fögur sjón. Kolryðgað þakjárn, sorp í pokum um allt og almennur sóðaskapur. Á hina höndina er opinn almenningsgarður sem einhvernveginn nær ekki að kallast aðlaðandi vegna lélegrar hirðu. Næst var komið að bæjarhöfninni og ofan við hana er ein af aðalgötum borgrinnar með mikilli umferð og þar fundum við stórmarkað til að versla í, sem er eitt af brýnustu málunum í heimsóknum á nýja staði. Í þessari fyrstu gönguferð í San Remo létum við því nægja að byrgja upp og draga kostinn um borð, og slappa svo af.

Daginn eftir var svo bærinn skoðaður nánar auk þess sem við tókum til handi við ýmis verk s.s. þvotta og viðhald. Við vorum ákveðin í að halda áfram daginn eftir til Genoa enda veðurspá góð. Gæði veðurspárinnar kemur í ljós í næsta pistli.

Athugasemdir

[Sigrún Aðalsteinsdóttir, 10.1.2009 kl. 01:59]

Sæl bæði, skipverjar á m/y Lilju Ben.   (þýðir m/y motor yact?).

Eftir tæplega ársveru hér á moggablogginu rambaði ég á síðuna ykkar fyrr í kvöld. Þvílík slembilukka!  Það þarf ekki að orðlengja það, en ég er búin að lesa vel og vandlega hvert orð, en er samt ekki hálfnuð (allir aðrir farnir að sofa) og væri sko alveg til í að vera í ykkar sporum.  En ekki alveg strax, fyrst þurfa afkvæmin að klára skólann. 

Ég veit allavega að ég mun fylgjast vel með ykkur í framtíðinni.  Eins og ég sagði sá ég síðuna ykkar fyrst í kvöld og er búin að lesa allnokkuð, byrjaði á byrjun, en freistaðist til þess að lesa nokkrar yngri færslur.  Klára að lesa söguna næstu daga og mun fylgjast vel með í framtíðinni.  Spurning hvort ég taki ekki upp gamla risastóra Atlasinn til að fylgjast land/síkja/áa/fræðilegu framvindu ferðalagsins.  Þess vegna óskaði ég eftir klossa.blog.is sem bloggvini svo það sé auðveldara að fylgjast með framgangi sögunnar.

Góða ferð, ferðalangar.

Kveðja.

Sigrún Aðalsteinsdóttir.