152. Stórþvottur, stigið í betlibauk og leitað að landgang, allt í Ciotat.

Ciotat bæjarhöfnin. 

Við lágum í Ciotat fram á sunnudag 4. maí, en þá fórum við til Miramar eftir að hafa verið vísað á braut í annari höfn á Rivierunni. Í Ciotat var frú Lilja Ben hins vegar orðin grimm og krafðist að þveginn yrði stórþvottur.  Þegar frú Lilja er grimm þá hlýðir maður. Við höfðum ekki komist í þvottavélar frá því að við lögðum í hann 18. apríl svo farið var að þrengjast um föt til skiptanna og það líður frú Lilja Ben ekki. Varð því að vinda bráðan bug að því að finna "Lavamatic" þ.e. almenningsþvottahús þar sem hægt er að komast í þvottavélar og þurrkara.

Við byrjuðum daginn á kynnsferð um bæinn, en það er undantekningalaust fyrsta skrefið hjá siglurum. Það verður að ná áttum í byggð sem á sjó. Því var rölt umhverfis höfnina og skoðaður allur sá fjölda veitingastaða sem er meðfram öllum hafnarbakkanum, þar sem borðin bókstaflega flæða út á gangstéttirnar. Eftir það rölt og hádegishressingu á einu veitingahúsanna fórum við um borð og síðan upp á skrifstofu og spurðum um tvennt, stórmarkað og þvottahús og var mér sagt hvar mætti finna það. Ákváðum við í kjölfarið að fara í annan könnunarleiðangur og finna "supermarkaðinn" og versla inn í matinn og finna þvottahúsið til að nota daginn eftir, laugardag, sem er jú gamli þvottadagur fjölsyldna frá því að við vorum að alast upp. Okkur var bent á að labba inn með höfninni u.þ.b. að miðju og fara þar upp brekku sem liggur í sveig upp í aðal verslunargötur bæjarins og þá myndum við finna markaði fyrir matvörur sem nánar var útlistað fyrir okkur hvar væru. Einnig var okkur sagt að við myndum finna þvottahús í hliðargötu frá aðal verslunargötunni. Var nú lagt af stað til að finna hvorutveggja en það verður að segjast að ef undirritaður Guðjón Petersen á að finna eitthvað í borgum þá hverfa augun frá því sem er fæti næst og hvarfla um húsveggi, skilti, garða, styttur, fólk og allt það sem getur gefið vísbendingu um hvort hann sé kaldur, volgur eða heitur gagnvart því sem leitað er að. Þannig varð okkar gönguferð nú og eftir að við vorum búin að finna matarmarkað og kaupa inn áræddi frú Lilja loksins að segja við mig "Guðjón þú gláptir svo mikið upp um allar trissur að þú gekkst ofan í betliskál hjá betlaranum sem var hér neðar í götunni og peningarnir hans fóru út um allt". Ég verð að segja að þetta þótti mér leitt og ákvað að þegar við kæmum niður brekkuna aftur ætlaði ég að lát hann sjá að ég iðraðist og gefa honum svolítið rausnarlega í baukinn. En fyrst varð að að finna þvottahúsið og tókst það með því að skima upp um alla veggi og inn í þrengstu götur. Ákváðum við að daginn eftir skyldi haldinn stórþvottadagur og var staðið við það. Það eina sem skyggði á ánægju eftir góðan dag var að þegar við gengum til baka var betlarinn farinn þannig að ég gat ekki bætt fyrir ónotin í sálinni eftir að hafa aukið betlaranum vesöld sína.

Miðjarðarhafið kom með annað vandamál sem taka þurfti á. Þegar lagst er við morringar við bryggjur sem eru fastar, ekki flotbryggjur, er nokkuð hátt frá dekki og upp á bryggjur. Því kom sú skoðun upp hjá okkur að gera eitthvað í málinu t.d. að fá okkur landgang eða stiga til að auðvelda ferilgang að bátnum. Fórum við því í göngu út að hinum tveim skemmtibátahöfnunum sem voru norður með bænum eins og talað var um í síðasta pistli til að athuga með svoleiðs græjur en komumst að því að landgangur eða stigi sem gengi væri svo dýr að við værum ekki tilbúin í það strax. Rétt er þó að geta að landgangur er nú kominn en það er önnur saga.

Næsti pistill verður líka um La Ciotat því þessi bær á það skilið að fjallað sé meira um hann.