141. Aftur í Lyon og nú siglandi.

  Litbrigði ljósahátíðar í Lyon.

Það var ekki laust við að við værum dösuð eftir komuna til Lyon enda búinn að vera langur og við burðarríkur dagur. Ekki vildum við þó láta kvöldið fara framhjá okkur án þess að kíkja í bæinn og fá okkur kvöldverð, auk þess sem við þurftum að finna kjörbúð til að versla inn. Var því drifið í að snyrta sig svolítið og hafa fataskipti eftir siglinguna og ráðist til landgöngu. Þannig háttar til við Quai Rambaud að þar eru gömul skrifstofu- og iðnaðarhús sem verið er að rífa og er mikil uppbygging á nýtísku ál- og glerhöllum í gangi á svæðinu sem samkvæmt myndum og teikningum gerir þetta að mikilvægu viðskiptahverfi, gangi villtir draumar fjárfesta eftir. Vegna framkvæmdanna fórum við villur vega til að byrja með á leið okkar í bæinn en fundum að lokum stystu leiðina og var þá fljótt komið í nálæga kjörbúð þar sem við byrjuðum á að versla inn og draga svo aðföngin um borð.

Þá var ráðist til uppgöngu aftur og enn lá leiðin upp með nýbyggingarsvæðinu eftir götu sem heitir Rue Bichat og upp á aðalgötuna Cours Charlemagne sem liggur upp að annari af aðaljárnbrautarstöðvunum í Lyon, sem er sunnarlega í miðborginni. Á gatnamótum Rue Bichat og Cours Charlemagne eru umferðarljós auk stoppistöðvar fyrir strætó og þó nokkur umferð. Þegar við komum þarna núna var orðin sú breyting frá fyrri ferð að á hornið voru komnar stríðsmálaðar konur á minipilsum og í netsokkum, sem skimuðu fránum augum inn í bílana, sem stoppuðu á rauðu ljósi og á þá karlmenn sem gengu hjá. Það var nefnilega komið kvöld og greiðastúlkurnar mættar til þjónustu við streituhlaðna skrifsofu- og businesskarla sem ýmist áttu leið um eða gerðu sér leið um af ásettu ráði. Í raun líta stúlkurnar fyrir að vera þrælklárar í markaðssetningu og viðskiptum. Þær auglýsa með klæðnaði sem sýnir og felur í réttum hlutföllum, kynna vöruna fyrir væntanlegum viðskiptavini án orða, en með látbragði augna, vara, tungu og handa og ganga síðan til samninga lágum nótum og í trúnaði, þar sem gengið er frá kröfum um magn og gæði þeirrar vöru sem í boði er og gjald sem greiða á fyrir.

Þar sem undirritaður var umvafinn tveim konum, frú Lilju og Huldu systir, þegar við gengum þarna var ég ekki virtur viðlits á þessu markaðstorgi blíðunnar. Bauð ég því frúnum, ef þær vildu kynna sér þetta viðskiptamodel frekar að ég skyldi ganga um 100 m. á undan þeim þegar við færum aftur um borð og kynna mér frekar vöruframboðið og það verð sem sett er upp af seljanda, en það var alls ekki þegið.

Þrátt fyrir að farið væri að kólna aðeins með kvöldinu og að gengi á með skúrum gengum við upp alla Cours Charlemanne og í gegnum járnbrautarstöðina, en þá er komið að nokkuð stóru torgi. Síðan fundum við okkur góðan veitingastað nærri járnbrautarstöðinni og snæddum þar ágætis kvöldverð áður en við tókum okkur leigubíl um borð og tókum á okkur náðir.

Hann var fallegur þriðjudagsmorguninn 22. apríl þegar við bjuggumst til að fara í land í Lyon og skoða okkur um. Sólin skein og vorhiti var í lofti. Við fórum í land um 10 leytið og gengum sem leið liggur upp Cours Charlemagne og í gegnum Perrache járnbrautarstöðin. Þaðan héldum við áfran upp Rue Henry IV og inn á Ampére Victor Huge torgið, þar sem hægt er að taka opna útsýnisvagna til skoðunarferða og fórum í næsta vagn. Skoðunarferðinni er ég búinn að lýsa í pistli 131, frá því að við vorum þar s.l. haust, en nú fórum við út og skoðuðum sérstaklega Notre-Dam de Fourveire sem var byggð fyrir einkafjármagn á árunum 1872 til 1896 og í raun ekki kláruð endanlega að innan fyrr en 1964. Mikið og fallegt mannvirki með tveim capellum, kirkjuskipið sjálft og svo sérstök capella undir kirkjuskipinu. Eftir skoðun á dómkirkjunni fórum við aftur í næsta vagn og héldum með honum niður á ráðhústorgið "Hotel de Ville" og gengum síðan niður allt breiðstrætið Rue du President Edouard Henriot sem er aðalverslunargata Lyon. Auðvitað var kíkt í búðir, snæddur hádegisverður og fengið sér hressingu á leiðinni, enda héldum við svo göngunni áfram alla leið um borð og komum þangað undir kvöld en ánægð eftir góðan dag.

Lyon er merkilegri borg en margur heldur því auk þess að vera sérstaklega falleg borg þá hýsir hún höfuðstöðvar kaþólsku kirkjunnar í Frakklandi og Interpol, þekkt fyrir að vera en mikilvægasta tískuborg heimsins og fræg fyrir sinn silkivefnað.

Í Lyon er haldin ljósahátið 8. desember ár hvert og hefur verið gert frá 1643 þegar borgarráðið hét á Maríu Mey að ef hún verndaði borgina fyrir svartadauða myndu ljós verða tendruð henni til dýrðar. Borgin slapp, svartidauði heimsótti hana ekki og því kveikja borgarbúar ljós og raða í alla glugga 8. desember, auk þess sem nú til dags er beitt nýtísku ljósatækni til að mynda hin fegurstu ljósfyrirbrigði á þessari hátíð.