Áfram norður Holland og ný reynsla, brýrnar.

Við fórum frá Rotterdam um 0940 mánudaginn 14 ágúst og héldum aftur stuttan spotta upp Neuw Maas fljótið og gekk það þokkalega þar sem við vorum á liggjanda og með lítilsháttar meðstraum áður en við beygðum inn í Hollandse Wessel. Þetta neðarlega í fljótunum er niðurstrumur í u.þ.b. 8 klst. en liggjandi og straumur upp fljótin í um 4 klst. Það sem einkennir siglingu í fljótum Evrópu, á því svæði þar sem sjávarfalla gætir er að þegar straumskiptin ganga yfir, sem er fjórum sinnum á sólahring, ýfist vatnsyfirborðið með mjög óreglulegu “sjólagi” og getur þá oltið svolítið á svona bátum. Í Hollandise Wessel komum við í Júlíanaslússu og með svona margmenna áhöfn gekk það eins og í sögu. Vorum við búin að sigla í blíðu og sól en nú dró upp og akkúrat meðan við vorum í slússunni rigndi þvílík ósköp að það var ekki þurr þráður á nýja stýrimanninum Lárusi Pet. þegar við komum út úr slússunni. En enginn er verri þó hann vökni og var skipt í þurr föt. Í Júlíanaslússunni lækkuðum við í 70 cm. undir sjávarmáli og var landið umhverfis okkur á leiðinni stundum lægra en það, þannig að við horfðum niður á húsin og akrana í kring. Nú sigldum við N og NV eftir Gouwe-kanal, þaðan beygðum við inn í Gouwe ána og síðan í Oudee Rín alla leið til Yachthafnarinnar í Alphen sem var áfangastaður okkar þennan dag. Komum við þangað kl. 1440 eða eftir 5 klst. siglingu og lágum þar um nóttina. Á leiðinni fengum við að kynnast nýrri reynslu sem hefur fylgt okkur síðan um mestan hluta Hollands og Belgíu. Það eru brýrnar sem maður þarf að láta opna fyrir sig til að komast undir. Eins og ég hef sagt frá áður þá er “kanalsiglingaforritið” þannig að það gefur upp allar svona hindranir sem eru á þeirri leið sem maður ætlar en hafnar leiðinni ef báturinn kemst ekki vegna lengdar, breiddar, hæðar eða dýptar. Við allar brýr sem maður kemur að gefur forritið upp hæð undir brúargólf og breidd milli brúarenda eða stöpla séu þeir til staðar. Fram að þessu höfðu allar brýr legið mun hærra en nam hæð bátsins en nú skipti um. Nú vorum við komin á svæði þar sem siglt er meira og minna innan þorpa, bæja eða borga þar sem járnbrautarbrýr, umferðarbrýr og göngubrýr liggja yfir kanalana eða árnar og geta verið svo þétt og margar að brú taki næstum við af brú. Þessar brýr eru oftast of lágar til að sleppa undir. Til þess að skýra hvernig hlutirnir ganga fyrir sig þegar svona er ætla ég að lýsa aðkomu og siglingu að fyrstu brúnni “Hefbrug Waddinxween” Forritið segir mér að eftir 30.2 km. siglingu frá brottfararstað komi ég að þessari brú og að þá séu nákvæmlega 13.9 km. í áfangastað. Forritið segir, í rauðum viðvörunarramma, að hún sé 2.5 m. að hæð og að 25 m. séu á milli stöpla. Fyrir neðan rauða rammann með þessum upplýsingur kemur svo reitur sem segir mér að kalla brúnna upp á VHF rás 18, eða hringja í síma 0182 61 31 00. Þar við hliðina kemur reitur sem, ef ég klikka á, birtir upplýsingar þar sem segir mér að á mánudögum, frá 1. júní til 1. september, sem er innan þess tímabils sem við erum á ferðinni, sé hægt að fá brúnna opnaða á tímabilinu frá kl. 0600 til kl. 2359. Í raun þarf ég ekki að athuga þetta síðasta nema ég vilji því að ef ég hafði gert siglingaáætlun sem gerði ráð fyrir að ég yrði við brúnna utan þjónustutímans hefði forritið hafnað áætluninni og sagt mér hvenær ég mætti leggja af stað til að koma innan þjónustutímans. Eins og sagði í fyrri pistlum er búið að setja inn í forritð allar upplýsingar um bátinn til að nota við útreikningana. Svona upplýsingar koma um hverja brú sem þarf að opna fyrir bátinn, en sé brúin hærri en báturinn kemur aðeins fram hæðin á henni en tölvan sleppir öllum hinum upplýsingunum, þar sem hún “þekkir” bátinn. Nú komum við að brúnni og þá hef ég samband við hana, gef upp nafn og frá hvorri áttinni ég komi (t.d. passing from North, South, West, East.......... eða annað eftir atvikum). Á brúnni gefur að líta tvö rauð ljós, hvort upp af öðru, og oftast eru einnig hægra megin til hliðar tvo hvít ljós, hvort upp af öðru. Rauðu ljósin þýða að bátar of háir eiga að bíða en hvítu ljósin að bátar lægri megi fara undir, beint undir ljósunum. Oftst eru nokkrir bátar í bið hverju sinni. Þegar brúin svarar spyr maður hvenær næst verði opnað og er venjulega ekki meira en 15 mín. bið í mesta lagi. Er þá látið reka í 2 til 300 m. fjarlægð ásamt öðrum sem bíða, eða lagst að stauravirki sem eru við brýrnar, ef maður nennir ekki að bíða á reki, t.d. þegar mikið rek er af vindi eða straumi. Fyrstu merkin um að fara eigi að opna er bjölluhljómur sem heyrist þegar verið er að aðvara vegfarendur um að slárnar séu að fara niður til að loka fyrir umferðina. Þegar sjést að slárnar fara niður og loka fyrir umferð fer maður á hreyfa bátinn á rétta stefnu og vera viðbúinn. Síðan fer brúin að lyftast, snúast eða renna inn í annann bakkann, allt eftir tegund brúar. Þegar það er komið kvikna tvö græn ljós í stað þeirra rauðu og allir fara af stað og undir brúnna í halarófu. Kvikni hins vegar eitt grænt ljós undir rauða ljósinu þýðir það að þeir sem eru í bið hinu megin við brúnna eiga að koma undir fyrst og svo við þegar tvö græn lýsa. Þegar brýrnar eru þéttar og maður er í samfloti við stærri skip, svo sem farþegabáta eða legta gengur þetta mjög hratt fyrir sig og brýrnar opna hver af annari jafnóðum og komið er.