104 Drumbur í drifi

 Grendjandi rigning í slussuenda 

ið fórum frá Konz kl. 0900 laugardaginn 11. ágúst og var nú stefnan sett á Schwebsange í Luxemburg. Eftir skamma stund fórum við framhjá mótum Mosel og Saar fljótsins og var haldið rakleiðis áfram upp Mosel á um 10 hnúta hraða. Umferðin fór nú jafnt og þétt minkandi, flutningalegtur orðnar strjálli og ekki mikið af skemmtibátum á ferð, aðeins einn og einn á stangli. Eftir um 6 km. siglingu kom Sauer kanallinn í ljós á stb., við bæinn Wasserbillig og vorum við nú komin með Luxemburg á stb. og Þýskaland á bb. Áfram var haldið framhjá bæunum Mertert og Gravenmacher, en þegar hann var að baki var komið að fyrstu slússunni þar sem framundan var að lyfta okkur um 4 m. Á leiðinni var búið að bera nokkuð á trjádrumbum og gróðurhríslum á reki á fljótinu, leyfar flóðanna í Evrópu fyrr um sumarið, okkur til nokkurra ama. Við vorum samferða öðrum skemmtibát í slússuna, sem er 170 m. löng, og var samferðabátur okkar fyrir framan. Tókum við eftir því þegar við komum okkur fyrir inni í slússunni að nokkrir trjádrumbar voru við lokuna fyrir framan, ásamt öðru drasli sem ekki hafði verið reynt að hreinsa burt. Var nú lokunni lokað fyrir aftan okkur og fljótlega byrjaði vatnið að flæða inn í slússuna og við að lyftast. Allt gekk þetta eftir venju og þegar slússan var orðin full var fremri lokan opnuð og báturinn fyrir framan okkur fikraði sig út.  Hann fór í gegnum draslið sem var dreift um endann á slússunni og í kjölfar hans virtist opin renna myndast í gegnum það sem ég fór nú í gegnum á hægustu ferð. Frú Lilja reyndi hvað hún gat að stjaka stærstu drumbunum frá meðan við fikruðum okkur áfram en hinir í áhöfninni voru með vakandi auga með hvort eitthvað gæti ógnað skrúfunum. Virtist allt hafa sloppið vel og þegar við vorum komin um km. út úr slússunni gaf ég vélunum aukið afl til að ná upp hraðanum. Um leið kom í ljós að vandi var á ferðum. Báturinn snerist til stb. án þeirrar hröðunar sem vænta mátti. Tókst að halda stefnunni með því að gefa stýrið um 15 - 20° í bb. en hraðinn kom ekki upp. Bót var þó í máli að ekki var að heyra eða finna að skrúfa eða drif stb. megin væru eitthvað heft eða skemmt því að vélarnar snerust báðar jafn hratt, samkvæmt RPM mælunum og engin óeðlileg hljóð eða titringur fannst. Því var eina ályktunin sem af þessu mátti draga að trjádrumbur hefði náð að fara undir bátinn og skorðast á milli báts og hældrifs framan við skrúfuna og mynda meiriháttar "drag" stb. megin. Eftir að hafa farið hratt yfir möguleikana í stöðunni ákvað ég að snúa stýrinu hratt fram og aftur til stb. og bb. og viti menn allt í einu var eins og losnaði um alla þvingun og sást þá lítill trjádrumbur koma upp í kjölrákinni. Var nú ferðin aukin og förinni haldið áfram eins og ekkert hafði í skorist og létti öllum.

Um 24 km. lengra upp í Mosel komum við svo í næstu slússu við bæinn Stadtbredimus þar sem okkur var enn lyft um 3.80 m. og kl. 1310 komum við svo til Schwebsange þar sem ákveðið var að hafa helgarviðdvöl og skoða sig um í Luxemburg. Höfnin í Schwebsange er glæsileg, grafin út úr vestur bakka árinnar og þéttsetin af skemmtibátum af ýmsum stærðum og gerðum. Umverfið er mjög fallegt og fyrir þeim enda hafnarinnar sem hafnarmynnið er, er eldsneytistaka, glæsilegur veitingastaður og klúbbhús auk þjónustumiðstöðva með salernum, böðum og þvottavélum. Norðan við höfnina er stórt hjólhýsa- og húsbílasvæði en sunnan í henni siglingaskóli fyrir kappróðrabáta, kæjaka og smáskútur. Við hafnarmynnið, fljótsmegin, er bryggja til að leggjast að þegar taka á eldsneyti og er þar jafnframt skilti sem á stendur að gestir eigi að leggjast þar og bíða eftir að Hafni úthluti leguplássi. Við bryggjuna var kominn báturinn sem var samferða okkur í gegnum slússurnar og lögðumst við að sömu bryggju til að bíða eftir að Hafni kæmi. Svolítið var skrítið að leggjast að bryggjunni því að stór hluti hennar var á kafi í vatni og stóðu aðeins pollarnir sem binda á í uppúr. Þar sem við lögðumst var reyndar bryggjan aðeins fyrir ofan vatnsborðið en vaða þurfti út að pollunum sem framendinn var bundinn í. Þessi staða var vegna þess að yfirborð fljótsins var mun hærra en eðlilegt er vegna flóðanna sem enn voru að skila sér niður fljótin.

Eins og áður sagði var báturinn sem við höfðum verið samferða í gegnum slússurnar lagstur á undan okkur og hét hann því skemmtilega nafni "New life". Nú er það svo að þegar maður fer að skoða nöfnin á bátum sem maður á leið með hvort sem er í höfn eða á siglingu þá finnur maður á sér ef einhver draumur eða saga er á bakvið nöfnin. Oft á tíðum eru nöfnin ósköp hversdagsleg eða dæmigerð eins og "Posedon", "Neptunus", "Albatros" o.s.frv., sem segja manni ekki nokkurn skapaðan hlut. Um borð í "New life"  var hins vegar miðaldra maður og kona hans á svipuðum aldri sem var að dunda sér við þrif úti á dekki þegar við lögðumst. Maðurinn var á bryggjunni að snuddast eitthvað við bátinn og fóru Örn og Lonnie að tala við hann. Kom í ljós að þarna voru þýsk hjón á ferð, sem eyða frítíma sínum í að sigla um "sjó og sund" eins og við, hann grunnskólakennari en ekki vissi ég hvað hún gerði. Hann hafði misst fyrri konu sína fyrir mörgum árum úr krabbameini. Nokkru eftir andlát hennar keypti hann sér svo bátinn með syni sínum með þeim ásetningi að byrja nýtt líf og nefndi hann "New life" til að undirstrika að minning liðins tíma og sorgin yrði að vera að baki og nýtt líf verða framundan. Síðar kynntist hann núverandi konu sem varð hluti af hans nýja lífi og gerðist þátttakandi í tilverunni á New life.

 

 Höfundur undirbýr sig til langöngu með Entrance Document

Hafni, snaggaralegur  og ræðinn kall, kom svo kl. 1400 og bað ég hann nú um legupláss yfir helgina. Var ég áður búinn að fá mér göngu um höfnina til að sjá út lausa bása því frá okkur var að sjá að hver "hola" væri legin. Við nánari athugun voru þó auðir básar innanum. Tók Hafni vel í það að við gætum legið þarna eins og við vildum og benti mér inn efir hafnargarðinum, sem var að sjá þéttsetinn af æfingabátum og sagði "farðu þarna inn með garðinum og þegar þú kemur að hvítmáluðum kanti legstu þar. Ef æfingabátarnir eru eitthvað að flækjast fyrir á svæðinu segðu þeim þá bara að hypja sig, en annars reyni ég að vera kominn þangað á undan þér og reka þá í burtu". Var nú farið í að gangsetja vélar og leysa landfestar og sigum við af stað inn í höfnina og inn með garðinum sem hann hafði bent okkur á. Varð ég tvívegis að flauta á kappróðrarbáta sem voru að æfingum inn með garðinum, þar sem ræðararnir sneru baki í okkur og sáu okkur því ekki. Var ég mjög feginn þegar inn var komið að sjá að Hafni var mættur á svæðið og var fólk í óðaönn að rýma til fyrir okkur með því að færa æfingabátana til. Var nú bundið í Schwebsange, rafmagnið tengt og búist til landgöngu til að afhenda "entrance document" og ganga frá öllum formlegheitum.