Brussel til Gorinchem

 

Við höfnina í Gorinchem 

Það er sunnudagshvíld í Gorinchem í Hollandi gullfallegum bæ þar sem gamli miðbærinn er girtur háum virkisvegg allt um kring. Þegar við vöknuðum í morgun var ekki nema 12 stiga hiti og skýjað sem er viðbrigði frá því sem dagarnir á undan hafa verið en þá hefur verið mun hlýrra. Hitinn hefur daglega farið í 24 til 28 stig heitast.

Við flugum út til móts við LB föstudaginn 27. og gekk ferðin í alla staði vel og komum við um borð um kl. 20:00 um kvöldið. Var notalega hlýtt að koma sér fyrir í LB og allt í fínasta standi. Reyndar var LB skítug að utan eftir stórborgarmengunina og ekki vanþörf á að þvo hana rækilega. Þar sem við lágum var þó óhægt um vik þar sem ekki var legið við bryggju heldur í skáp sem ég hef lýst áður.

Við lágum um kyrrt laugardag, sunnudag og mánudag sem við notuðum til að kaupa inn (provientara inn) en lögðum svo af stað þriðjudaginn 1. maí og var haldið til Antwerpen, en þangað komum við um kl. 15:30. Var búið að vara okkur við að tafir gætu orðið við brýr og slússur sem fara þurfti í gegnum, út af 1. maí, en reyndumst við mjög heppin því á leiðinni þurfti að opna fyrir okkur þrjár brýr og fara þurfti í gegnum þrjár slússur og lentum við hvergi í neinni bið. Ástæðan var við lentum í samfloti við flutningalegtur sem allstaðar nutu forgangs og flutum við með. Þegar við komum upp að Antwerpen tók ég sjensinn að reyna að komast í Rogier slússu sem stytti leiðina fyrir okkur um rúmlega klukkutíma og kom sér nú vel að hafa FD númer á bátnum, sem ég sagði frá í fyrri pistli og fengum við strax heimild til að fara inn, eftir smá bið. Var svoleiðis troðið í slússuna að við vorum sett á milli tveggja skúta og þegar við vorum að koma okkur þar inn á milli var snar taugaveikluð kerling á annari skútunni sem var viss um að myndum keyra á sig. En allt gekk þetta ljómandi vel og áhyggjur kerlingarinnar ásæðulausar.

Í Antwerpen lágum við svo miðvikudaginn 2. maí og þar gátum við loksins fengið dieselolíu á bátinn og notuðum tækifærið til að fylla upp. Vandræðagangur er með eldsneyti á skemmtibáta í Belgíu því að 1. janúar s.l. gengu í gildi ný lög sem kveða á um að óheimilt sé að selja s.k. red diesel á báta, heldur megi eingöngu selja hana til húshitunar en hún er mun ódýrari. Skemmtibátahafnirnar voru hins vegar með alla tanka fulla af red diesel um áramót og þora fæstar að selja hana á bátana, nema þarna í Antwerpen þá sögðu þeir að ég yrði bara að kvitta fyrir að ég ætlaði að nota olíuna til húshitunar, þeim kæmi svo ekkert við til hvers ég notaði hana. Var nokkur traffik hjá þeim að fá olíu á stóra sem smáa báta.

Fimmtudaginn 3. maí lögðum við í hann frá Antwerpen kl.09:20 og héldum til Willemstad í Hollandi, sem áður var komið í og komum þangað kl. 14:30 og lögðumst á nákvæmlega sama stað og áður. Veður var hið besta NA strekkingur en 27 hiti. og sólskin. Skömmu eftir að við vorum lent bilaði ferskvatnsdæla LB og reyndist ónýt, hennar líftími var búinn. Vorum við svo heppin að í höfninni er yachtbúð og gat ég fengið nýja dælu þar og fór hluti af föstudeginum 4. maí í að skipta um dælu, en hún er í tækjahólfi þar sem mikið er af græjum, leiðslum og slöngum, þar sem erfitt var að athafna sig, en allt tókst þó vel og ferskvatn komið á fyrir kvöldið. Er mikill munur af nýju dælunni því hún er margfalt hljóðlátari en sú gamla sem var frekar hávær svo fólk í næstu bátum heyrði ef skrúfaðvar frá krana um borð í LB.

Þegar leið að kvöldi komu svo margir bátar inn í Willemstad að leggja varð hver utaná öðrum og fengum við skemmtibát utan á okkur sem heitir hvorki meira né minna en Sean Connery og er frú Lilja Ben mjög upp með sér núna að hafa legið heila nótt við hlið Sean Connery. Er yfirleitt kappsmál hjá okkur að vera snemma á ferðinni til að lenda ekki í þrengslum við komur í hafnir, sem gerist oftast undir kvöld og þurfti t.d. einn að snúa frá þarna um kvöldið vegna plássleysis.

Morguninn 5. maí fórum við svo úr höfn kl. 09:30 og héldum beina leið til Groinchem þar sem viðliggjum nú þegar þessi pistill er skrifaður. Notum við síðdegið í gær til að skoða okkur um á þessum fallega bæ með skemmitelgum göngugötum iðandi af lífi. Þar sem komið var laugardagskvöld ákváðum við að gera okkur dagamun og fara út að borða og fórum á fallegann veitingastað niður við fljótsbakkann með útsýni yfir fljótið. Þegar til kastanna kom var þetta svo fínn og snobbaður staður að við vorum eins og fjandinn úr sauðarleggnum innanum allt snobbliðið sem þarna snæddi kvöldverð, verðurbarin af útiveru, klædd sem venjugegu bátafólki sæmir.

Meðan þessi pistill var skrifaður hafa bátarnir verið að streyma út, komið er glampandi sólskin og fallegasta veður. Við förum í fyrramálið áfram upp Waal fljótið og inn í Þýskaland.