Nú er úr vöndu að ráða, hvert á að stefna?

 Ráðhúsið í Brussel

Í þessum pistli ætla ég að leita ráða hjá ykkur ef einhverjir eiga.

Við erum á leiðinni með MY LILJU BEN (LB) í Miðjarðarhafið, eins og áður hefur komið fram, en þar ætlum við að hafa hana sem frístundaheimili með færanlegum hætti. Í upphafi ætluðum við að fara upp Rín og síðan eftir kanölum yfir í Rohne og niður hana í gegnum Frakkland og inn í Miðjarðarhafið nærri Marseilles, en búið var að segja okkur að það væri vinsæl leið fyrir skemmtibáta. Þegar til átti að taka hafnaði siglingaforritið sem við erum með fyrir European Waterways þeirri leið því LB er of há og of djúprist. Hæðin á henni er 4.50 m. en lægsta brú á leiðinni er 3.70 m. og djúprista hennar er 1.78 m. en minnsta dypi á leiðinni er 1. 60 m. Við getum leyst djúpristuna með því að lyfta skrúfunum sem þessu nemur á grynnsta hluta leiðarinnar en hæðin er þá enn vandamál.

Að þessu athuguðu var ekki um annað að ræða en að velja aðrar leiðir og vorum við búin að ákveða að fara út í Ermasund í Oostende og sigla sem leið liggur suður með Frakklandi, vestur með norðurströnd Spánar og svo suður með vesturströnd Portugal og inn í Gibraltarsund. Í sjálfu sér er þetta ábyggilega mjög spennandi og falleg siglingaleið og er mér sagt að norðurströnd Spánar sé sérstaklega sjarmerandi að fara um. Með Frakklandsströnd eru 59 yachthafnir við jafn margar borgir og bæi svo að fjölbreytileiki í vali á siglingatíma eru fjölmargir að einum siglingalegg undanskildum en það er frá bænum Royan, sem er við Bordeaux í Frakklandi til Capbreton, en það eru 119 sjóm sem er 6 til 8 tíma sigling eftir því hvað sjólag leyfir mikinn hraða. Samkvæmt almennum viðmiðunum í yachtsiglingum er það full langt fyrir einn skipstjórnarmann þótt báturinn sé með sjálfstýringu þar sem álitið er að eftir 4 tíma stanslausa viðveru við stjórnina fari árveknin að dala ("How to Cross a Big Ocean" eftir Reese Palley og "Power Boat Handling" útgefin af Breska Yachtsiglingasambandinu). Spánarströnd býður upp á 40 hafnir að velja úr á leiðinni og Portúgalsströnd 34. Þótt þessi leið sé óneitanlega mörgum kostum prýdd þá hefur hún einn agnúa en það er að hún er fyrir opnu hafi þótt með ströndum sé og því getur veður ráðið miklu um för þótt litlar líkur séu á langvarandi töfum um sumartímann.

Þar sem fljóta og kanalsigling er ekki síður skemmtileg fór ég nú að kanna hvort komast mætti aðrar leiðir gegnum Evrópu og viti menn, ein önnur leið er fær fyrir báta af þessari stærð og hún er ekki síður spennandi. Það er að sigla 3491 km. leið í gegnum Þýskaland, Austurríki, Slóveníu, Ungverjaland, Serbíu og eftir landamærum Rúmeníu og Búlgaríu til Varna við Svartahaf og þaðan inn í Miðjarðarhafið austan frá í gegnum Bosporussundið og Marmarahaf. Þessi leið liggur frá Brussel þar sem við erum nú eftir kanölum og mislöngum fljótabútum í Belgíu og Hollandi, 160 km. leið þar til komið er í fljótið Waal í Hollandi. Eftir því er siglt 93. km. leið þar til komi er í Rín en upp hana er nú siglt 361 km. vegalengd. Þá er komið í Main og farið eftir henni 384 km. þar til komið er inn í Main-Dónár Kanalinn sem liggur til Austurríkis og er 380 km langur. Þá er komið í Dóná og siglt niður hana 2111 km leið til Svartahafs. Þessi leið er óefað ægifögur og full af merkis- og sögustöðum til að upplifa og skoða. Að telja upp allan þann aragrúa af bæjum og borgum sem farið er um á þessari leið væri að æra óstöðugan en þær helstu og þekktustu eru án efa Antwerpen í Belgíu, Dusseldorf, Köln, Bonn, Weisbaden, Frankfurt, Nurnberg, og Regensburg í Þýskalandi. Í Austurríki má nefna Línz og Wín, í Sloveníu kemur borgin Bratislava, í Ungverjalandi Budapest og í Serbíu er farið um Belgrad. Leiðin til Svartahafs liggur síðan frá Belgrad eftir landamærum Serbíu og Rúmeníu og svo Búlgaríu og Rúmeníu og kann ég ekki að nefna neinar merkisborgir á þeirri leið.

Nú er það svo að við þekkjum lítið til landa eins og Serbíu, Rúmeníu og Búlgaríu og því væru upplýsingar og ráð frá þeim sem til þekkja á þessum slóðum vel þegin áður en við tökum endanlega ákvörðun um hvor leiðin verður farin.