Lekur MY LILJA BEN?

Stb. vélin í LILJU BEN 

Um leið og komið var með nýja þjónustugeyma og þeir tengdir var komið með varahlutapöntun sem við gerðum en það voru tvær smurolíusíur, fjórar eldsneytissíur, tvær lofthreinsisíur og eitt sett af reymum fyrir vélarnar. Að því loknu vorum við klár til siglinga og leystum við nú landfestar og fluttum LB yfir að gestabryggju B.R.Y.C (Brusselles Royal Yacht Club) og lögðumst þar að. Ekki ráðgerðum við þó að fara þann daginn enda langt liðið á dag og veðurútlit vægast sagt hundleiðinlegt hvasst og kalt. Unnum við nú það sem eftir var dags við ýmislegt smálegt og sváfum svo í fyrsta sinn um borð í þessari ferð.

Daginn eftir, 21. mars ætlaði ég að byrja á að ganga frá varahlutunum í hliðarhólfi í vélarúminu og opnaði það. Sá ég þá mér til skelfingar að nokkuð vatn hafði safnast þar í botninn, en ekki var það þó farið að nálgast vélarnar. Heyrði ég dropa detta með taktföstum hætti aftan við stb. vélina og hugsaði með mér að leki hefði komið að þéttingunum við skúfudrifin og varð ekki um sel ef taka þyrfti bátinn aftur upp og skipta um þær. Var ekki annað til ráða en að kanna málið betur og gallaði ég mig upp og skreið aftur eftir stb. vélinni með vasaljóst til að leita að upptökum lekans. Fljótlega fann ég upptökin og létti ósegjanlega þegar í ljós kom að lekinn var með slöngutengi í blöndunartæki fyrir sturtu sem er við sundpallinn aftan á bátnum. Var hér að leka ferskt vatn með heitavatnstenginu í blöndunartækið. Sturtan sem er við sundpallinn aftan á LB er hugsuð til þess að hægt sé að skola af sér saltið þegar tekinn er sundsprettur í sjónum, áður en fólk þurrkar sér til að fara inn í bátinn. Var nú auðvelt að gera við lekann utan frá með því að losa blöndunartækið og draga leiðslurnar þar út.

Eftir að þessu var lokið var gengið frá varahlutunum á sínum stað og réðumst við síðan til landgöngu og eyddum því sem eftir lifði dags í miðbæ Brussels. Um kvöldið þegar við komum um borð var allt orðið þurrt í vélarúminu og ákvað ég nú að starta vélunum stuttlega og leyfa þeim að smyrja sig. Var nú kveikt á stjórntækjum vélanna þau tengd á brú og bb. vélin gangsett og skömmu síðan stb. vélin. Þegar stb. vélin fór í gang varð allt vitlaust. Mikið flaut upphófst frá stjórnborðinu og rauð ljós blikkuðu. Komu öll þessi læti frá stjórntækjum stb. vélarinnar svo ekki var annað að gera en að slökkva á vélunum. Ákvað ég þar með að bíða með að athuga hvað væri að fyrr en daginn eftir, enda hafði ég grun um hvað ylli.

Daginn eftir fimmtudaginn 22. mars var sama leiðinda veðrið kalt, hryssingslegt og hvasst. Eftir að við höfðum lokið við að borða morgunmatinn urðum við sammála því að við værum allt of snemma á ferðinni, það væri ekki komið neitt vor. Ákváðum við því að koma okkur heim og bíða í u.þ.b. mánuð áður en haldið verði af stað. Búið var að ganga á með haglhryðjum og ekki hundi út sigandi. Þegar þessi ákvörðun hafði verið tekin fór ég niður að stb. velinni og lagaði tengin fyrir stjórntækin þar, sem höfðu gert allt vitlaust kvöldið áður, en þegar ég var að skríða aftur eftir vélinni daginn áður hafði ég lagst á kapalinn sem liggur í tengin og losað um þau. Eftir prófanir á vélum og stjórntækjum kom nú í ljós að allt var í lagi. Næsta skref var að fara á "netið" og leita uppi ódýrt far til Íslands og tóks það með Brussels Airlines til Kaupmannahafnar og þaðan til Íslands með Iceland Express, sunnudaginn 25. mars.

Þegar ég ræddi við Alla hafnarstjóra um að skilja LB eftir í mánuð til viðbótar var það auðsótt og bað hann okkur að flytja hana áður en við færum aftur inn í boxið sem hún lá yfir veturinn og sagðist ég myndi gera það. Bað ég hann nú að láta skrifstofuna hringja fyrir okkur á Taxi til að taka okkur kl. 1000 á sunnudag en hann var fljótur til svars og sagðist myndi koma og keyra okkur út á völl. Þegar ég bætti við að það væri algjör óðarfi að trufla fyrir honum helgina, við gætum alveg tekið Taxi var svarið "you are such a nice people visiting my harbour that I love to take you to the ariport and pick you up again on your return". Kom þetta þægilega á óvart og þáðum við það.