Um sjó og sund með Lilju Ben

UM SJÓ OG SUND

með Lilju Ben. 

Eftir Guðjón Petersen

 

Verður gamall maður tvisvar barn? Því ekki, með eftirlaunaaldrinum gefst manni loks tækifæri til að láta æskudrauma verða að veruleika, hafi maður heilsu og afkomu til. Þegar ég var lítill, og allt fram á unglingsár, dreymdi mig dagdrauma um siglingar á eigin bát um ókunnar slóðir. Nú er tækifærið og það gripið, auðvitað með samstöðu við frú Lilju Ben. Við seldum sumarbústaðinn sem við byggðum 1990 og keyptum bát, TRESFJORD 345 í Randers í Danmörku. Stærð 11 m. langur, 3.78 m. breiður, djúprista 1.8 m. og hæð yfir vatnslínu 4 m. Tvær Volvo Penta vélar 200 hp. hvor og Z drif. Siglingatæki eru auk kompáss og hraðamælis, ap navigator GPS, tvær siglingatölvur Shipmate og Decca, GMP sjálfstýring, Furuno radar og dýptamælir samtengt. Tvær svefnkáetur eru í bátnum, eldhús og bað neðanþilja, og setukáeta á efra dekki, samtengd stjórnklefa. “Fly bridge” með auka stjórntæki utandyra og þægilegur setkrókur á afturdekki. Það skal játað að annað var í myndinni s.s. kaup á íbúð í heitari löndum til vetursetu en báturinn hefur það fram yfir að hægt er að flytja sig á nýja staði og vera eins lengi og maður vill líði manni vel.

 

Bátnum var komið fyrir í veturgeymslu í Öer-Havn við Ebeltoft á Jótlandi og þangað fórum við 20. mars s.l. að gera klárt fyrir siglingu til móts við sól og sumaryl við Miðjarðarhafið. Ætlunin var reyndar að heimsækja Ísland á bátnum áður en farið yrði aftur út í Miðjarðarhafið en hætt var við það því þá yrði ég féflettur rækilega. Mikilvægi heimsóknar til Íslands var ekki þess virði að greiða toll, vörugjald og vask af kaupverði bátsins, enda aldrei meiningin að hafa hann þar. Því var ákveðið að fara til Lubeck í Þýskalandi og þaðan á fljótum og könulum Evrópu til Marseille í Frakklandi.

Þegar komið var til Ebeltoft var höfnin frosin og báturinn fastur í ís. Var tíminn notaður til að kaupa inn alla lausamuni til viðurværis um borð, skoða og kynna sér innviði og tæknibúnað bátsins og dytta að smáhlutum sem betur máttu fara. Búið var í frístundahúsi sem við leigðum, röku, köldu og illa lyktandi af fúkka en frostið fór niður í 15° þegar kaldast var. Laugardaginn 25. mars gáfum við bátnum nýtt nafn “LILJA BEN” og skáluðum fyrir nýjum áfanga í tilverunni sem var að hefjast. Í gleðivímu yfir nýja nafninu (eða var það rauðvínið?) var fyrsta regla hins nýja lífsstíls sett og áttu fleiri eftir að fylgja eftir því sem reynslan bauð svipað og Þórbergur Þórðarson var iðinn við í sínu lífshlaupi.

  

Bátinn má aldrei gangsetja til siglinga fyrr en 12 tímum eftir að þeir sem sigla neyttu síðast áfengis.